woensdag 8 mei 2013

Overgang

Ja het is een feit, ik ben echt echt echt in de overgang, ben ik er blij mee? NEE! Hier is mijn lichaam nog niet aan toe. Ik dacht hiervoor nog dat op zo'n jonge leeftijd de overgang omkeerbaar was. Maar dat werd afgelopen vrijdag even flink de grond in geboord. Ja als je tijdens de chemo stopt met menstrueren dan kan het nadien weer normaal op gang komen en kom je dus zelf uit de overgang. Maar ik, ik ben daarna een x onregelmatig gaan menstrueren, heb wat "klachtjes" en kreeg in het ziekenhuis de onprettige mededeling mevrouw u zit in de overgang. "Wat gaan we daar aan doen? Slikt u de pil? blijven slikken en u krijgt voor de stopweek wat hormoontjes erbij".

Tsja, het is iets wat ik stiekem wist, waar we rekening mee hielden, maar een bevestiging is nooit leuk. En dus stond ik toch een beetje verbaasd weer buiten.
We doen het er maar weer mee, lang leve de bijwerkingen van de chemo, we lachen en gaan maar weer verder.

Afgelopen weken heb ik ook weer extra gewerkt, beide weken door de feestdagen 2 dagen van 6 uur. Het viel tegen, hoewel deze week wat makkelijker ging dan vorige week. Dus volgende week weer makkelijker? Wie weet, ik hoop het! Want afgelopen maandag had ik contact met de arbo arts en na afloop zat ik mij te bedenken dat ik al een jaar en 4 maanden in de ziektewet zit. Dacht ik ga toch eens zoeken, ik ga er niet vanuit, maar wat als het niet meer volledig lukt, wat dan. Dan moet ik dus met 1 jaar en 9maand ziektewet de WIA aanvragen. Nou ja niet dat ik daar wat van hoef te verwachten, daarvoor moet je ongeveer niks meer kunnen. Maar goed, ik ga er niet vanuit, hoop het iig niet, maar realistisch moeten we in deze tijden toch zijn!

En waar ik nu ff de hik van krijg is dat met deze warmte al, ik geheel opzwel, uiteraard heeft iedereen dat met warmte, maar ik dubbel nu. Hopelijk een kwaal wat gewoon een keer over gaat.

En mag ik dan nu ff een trotse mama uithangen?

Mijn kleine monstertjes zijn vandaag voor het eerst naar de tandarts geweest. Ze hebben zich keurig gedragen, het gebit zag er prima uit en over een half jaar terug komen. Ze vonden het niet eng! Kijk dan ben ik weer trots en blij.

Wat ik wel merk is dat ik door het moederschap en misschien wel het hele traject van vorig jaar nog wat emotioneler ben geworden. Afgelopen zaterdag bijvoorbeeld, Haar naam was Sarah was erop, altijd gehoord dat het een geweldige film was, dus opnemen want dat vind Martin ook interessant. Gisteravond zit ik de film samen met Martin te kijken (na een voorstukje had ik al mijn bedenkingen) en ja hoor het gaat over een gezin met een dochtertje en zoontje, Sarah en Michel : Charlotte en Nathan. Dus ik had binnen 5 minuten al een traan over de wang en niet lang daarna zat ik te snikken. Ik kan daar gewoon niet meer tegen, ik betrek het op mijn kids. De film moeten  wij overigens nog afkijken aangezien iemand in slaap was gevallen......

Wat vonden jullie van deze film?

Voor iedereen een fijne Hemelvaartsdag! Martin is dit jaar vrij dus we zien wel wat we naast relax gaan doen!

Liefs

1 opmerking:

  1. Wat vervelend dat je in de overgang zit meid.. ik ken de film niet dua moet ik eens kijken. Dikke knuffel en hou je taai. Liefs Miranda

    BeantwoordenVerwijderen