huisarts

En leven we allemaal nog? Na al het geklaag over de winter (ow nee die was er amper), vele regen, grauw weer, droogte, kou, wenste iedereen warmte. Ja ik niet hoor, heb mij allang berust in het Nederlandse weer en ik weet dat als wij klagen over de kou en warmte wensen, wij bij warmte klagen dat het te warm is, nutteloos dus en wij mensen zijn nooit tevreden.  Maar goed de afgelopen dagen heb ik alleen maar gehoord, pfffffffffffffffffff wat een hitte, tja..........

En tja ik klaag niet over het weer, dus mag het nu wel even dubbel en dwars. Normaal ben ik een zomer mens, heerlijk die warmte, hoe warmer hoe beter. Maar nu ik ziek ben is het geen lekker weer, voornamelijk die benauwdheid niet. Ik ben dan ook blij dat het gisteravond eindelijk even wat geregend heeft en dat de benauwdheid wat uit de lucht is, daardoor kun je tenminste weer lopen zonder te zweten en is het hier in huis weer wat beter.

Maar zoals de titel van dit stukje al zegt, huisarts, daar wilde ik het even over hebben. En dan wel mijn huisarts.

Mijn huisarts is top. Toen ik bij hem kwam met mijn klachten heeft hij meteen gehandeld en ook op de juiste manier, want zoals later mijn internist-hematoloog ook zei, dit had makkelijk een spier kunnen zijn, zoals het aanvoelde. Na de Fysio, meteen foto's en bloedprikken wat heeft geleid tot het doorsturen naar de chirurg. Al met al heeft het maar 2,5 week geduurd van 1e x huisarts tot dat ik bij de chirurg zat.

Nadat natuurlijk alles onderzocht was in het ziekenhuis en bekend werd dat ik een vorm van bloedkanker had, hing de huisarts meteen aan de telefoon voordat ik uberhaupt bij de internist was geweest, vervolgens heeft hij mij al in het gehele traject meerdere malen gebeld om te horen hoe het gaat, daarnaast heb ik hem ook op de praktijk gezien vanwege de kinderen.

Hij houd alles dus goed in de gaten. Ik weet dat het normaal is, dat het bij hun functie hoort, maar toch wil ik dit wel even gemeld hebben dat ik blij ben met mijn huisarts!